Vanmorgen zijn Henk, Sajjad, Amin en ik om 4.30 uur vertrokken voor onze eerste klim in de ijsval van de Z. Gasherbrumgletsjer. Doel was een eerste hoogte-impuls sinds aankomst in het basiskamp en daarnaast wilden we nog wat spullen (gas, maaltijden, sneeuwschop, sneeuwankers etc) in het depot in de ijsval droppen. Het was bewolkt weer, zonder wind en absoluut niet koud. Veiligheid voor alles op deze gletsjer, dus we gingen met z'n vieren aan 1 touw. Gezien alle verhalen viel het ons nog mee op de gletsjer (maar dat zou in de afdaling veranderen). Ons depot kwam al veel eerder dan verwacht: dit bleek niet op 5800 m te zijn gemaakt maar slechts op 5500 m. Verder waren Henk en ik niet echt tevreden over de plek: midden op een hobbel op de gletsjer eigenlijk. Maar goed, hier lag dus een baal met onze spullen. We hebben even overwogen om de gehele baal met bagage over onze 4 rugzakken te verdelen en direct door te klimmen naar kamp 1 om alles daar neer te leggen. We besloten uiteindelijk om dit toch niet te doen, aangezien we voor deze tocht en terug naar BC veel te laat vertrokken waren en zeker met dit warme weer. Wel zijn we zonder bagage nog een stuk doorgeklommen in de ijsval om een nieuw spoor te maken. Vanaf 5500 m ging het spoor door de ijsval, dat nog maar door een handjevol klimmers gevolgd is, helemaal naar rechts, vlak onder de wand van de G1 langs. Wij waren allevier van mening dat dit geen slimme route is, met alle seracs die in die bergwand hangen. De kans op een gigantische lawine over ons heen willen wij überhaupt niet lopen. En dus hebben wij een nieuw spoor gemaakt tot 5700 m. Toen was het al 8 uur en werd het gezien de temperatuur tijd om te gaan afdalen. Tijdens de afdaling zou blijken dat we zelfs al te laat waren: in het laatste stuk van de ijsval zakten we telkens tot onze liezen weg in de sneeuw en ook zakten we een paar keer tot ons middel in een spleet. Gelukkig waren we met z'n vieren aan het touw zodat dit niet tot echte problemen leidde. Wat vandaag wel duidelijk geworden is, hoe belangrijk het is om echt heel vroeg te klimmen en af te dalen in deze ijsval. En verder hoe verraderlijk de gletsjer op dit moment is.
Om 10.30 uur waren we terug in het basiskamp, allevier zeer vermoeid, vooral door het laatste stuk waarbij je telkens op je hoede moest zijn om niet weg te zakken.
Maar jezelf weer eens goed wassen met een bakje water en een goede lunch doen wonderen en dus voelen wij ons nu al weer redelijk fit. We zijn inmiddels goed geïnstalleerd en georganiseerd hier in het BC, zodat ik vanmiddag zelfs een uur lang een boek heb gelezen: begonnen in het boek Hoogtekoorts van R. Macfarlane, over het raadselachtige verlangen naar de hoogste top. Heerlijk.
Inmiddels sneeuwt het licht. Eigenlijk voelen wij ons fit genoeg om vannacht al te vertrekken naar kamp 1. Het is echter de vraag of dit gaat lukken: er is meer sneeuw voorspeld. Wij zullen in de komende uren onze mind opmaken: het weerbericht op internet voor de K2 bekijken en overleggen met de andere ploegen. De Spanjaarden en Oostenrijkers krijgen het weerbericht actueel door.
Wat trouwens erg vervelend zou zijn als het blijft sneeuwen, is dat ons nieuwe spoor wordt uitgewist. We beschikken hier namelijk niet over bamboestokken waarmee je de route markeert in een ijsval of op een gletsjer. Deze stokjes, voorzien van een kleurig vlaggetje (of kathmandu-sticker, zoals wij hebben), wijzen je nog steeds de goede weg na sneeuwval, maar vooral ook bij zeer slecht zicht.
Ik ben er woedend over dat gisteren uiteindelijk bleek dat deze bamboestokken niet geregeld zijn: ik heb in Islamabad nog gecheckt bij Amir of zij hier inderdaad voor zouden zorgen. Dat werd bevestigd. Ook heb ik dit nog gecheckt bij Jumma, ook nog in Skardu. Toen ik tijdens onze trektocht opmerkte dat ik de bamboestokken nog helemaal niet gezien had, zei Jumma dat deze stokken al in het basiskamp waren, bij een van de andere expedities van Hunza Guides. Tsja, en daar zit je dan, met lege handen. Ik kan me hier vreselijk over opwinden, maar daar komen we natuurlijk niets verder mee. Amir zorgt ervoor dat de stokjes alsnog geleverd worden, maar dat gaat dus een week duren. Mogelijk biedt een andere ploeg uitkomst, maar erg optimistisch zijn we hierover niet. Tot zover, bericht uit BC.
| |
 |
