Wij merken dat ons energiepeil hier na 12 dagen flink omhoog gaat: we raken eindelijk geacclimatiseerd op de hoogte van het BC (5150 m). Als eerste hebben we een goede eetlust (zelfs ondanks de geringe lichamelijke inspanning). In beginsel moet het lichaam zo hard werken op deze hoogte, dat het moeite kost wat naar binnen te werken. Vooral zware etenswaren, zoals noten, kaas en chocolade staan dan tegen. Inmiddels hebben we weer zin in deze heerlijkheden. We hebben hier behoorlijke hoeveelheden pistachenootjes, hazelnoten, walnoten, chips en nog veel meer. Een groot deel van onze voedingsmiddelen kregen we van de firma Natudis. Daarnaast hebben we natuurlijk nog alle koeken en repen, niet alleen bedoeld voor in het basiskamp, maar vooral voor op de berg: naast koeken van Natudis beschikken we over diverse soorten Happers van Peijnenburg en 'sportbars' van Maxim.
Dat we geacclimatiseerd raken, merk je verder aan allerlei kleine dingen: je hijgt nauwelijks nog na het bezoeken van de wc-tent (die ca. 30 m beneden ons kamp staat), je hebt zin om van alles te ondernemen en je krijgt weer ruimte in je hoofd om over andere dingen na te denken dan alleen hetgeen vandaag speelt. En last but not least, mij gaat het typen op de computer ook beter af (ik eindig een stukje in het dagboek niet meer met hoofdpijn, een grote winst).
Kortom het gaat ons goed. Nu moeten we er dus voor zorgen dat we sterk en optimistisch blijven. Inmiddels ben ik zover dat ik iedere dag een uur lichamelijke oefeningen doe in onze tent, om soepel te blijven. Oefeningen doen, gaat Henk te ver. Elke dag een stuk lopen hiervandaan lukt ons bijna iedere dag. Soms is het weer gewoon te slecht, dan ga je er alleen uit als het echt moet. Zoals gisteren: we stonden min of meer klaar voor ons tochtje na de lunch, toen de wind dusdanig aanwakkerde dat de sneeuw horizontaal kwam langsscheren. We hebben er toen maar vanaf gezien om er op uit te trekken. Overigens is het lastig lopen hier op dit moment: op sommige opgewaaide stukken waad je je door heupdiepe sneeuw. Vannacht is er zeker weer 30 cm verse sneeuw gevallen. Wanneer houdt dit eindelijk op? De 28e blijft het weerbericht nog steeds zeggen. Tsja, als dat zo is, kunnen we op zijn vroegst de 29e of 30e vertrekken. Om maar niet te denken aan wanneer de eerste dag zal zijn dat we door het gevaarlijke Japanse Couloir kunnen gaan.
Maar goed, eerst moet het sneeuwen maar eens stoppen. Het is wel mooi geweest zo. En dan de volgende stap bepalen.
Er arriveren in deze beroerde omstandigheden nog steeds nieuwe ploegen in het BC. Er is een grote Koreaanse ploeg aangekomen voor G2 en een internationale groep van Amical (Duitse organisatie) voor G1&2. Het is een hele toer om de dragers hierheen te krijgen in deze omstandigheden. Alle ploegen hebben wel bagage achtergelaten ergens op de trektocht, die nog na moet komen. Ook het kamp inrichten in deze barre omstandigheden is geen pretje. In dat opzicht hebben wij heel veel geluk gehad, met die eerste dagen mooi weer hier. Tot zover.
| |
 |
