Vanmorgen kwamen we tijdens onze wandeling een paar dragers tegen die zaten te rusten. Ze waren op weg naar het BC en we raakten (voor zover hun Engels dat toeliet) even aan de praat. Ze kwamen verse etenswaren brengen voor Hunza Guides, voor een Russisch team. Waarschijnlijk voor de Polen, zeiden we bij onszelf, toen we even later weer doorliepen. In het BC zitten op het moment 3 teams via Hunza Guides: de Polen (onze buren, zij ruilden het kamp met de Singaporezen), wij en een internationaal ploegje van 3 (Portugees, Belg, Poolse, Andre Georges is inmiddels vertrokken). Toen we terugkwamen in het BC werden we aangeklampt door Sammy, de coordinator namens Hunza Guides in BC op het moment, gestationeerd bij de Polen. "Er zijn wat blikken fruit voor jullie gearriveerd".
"Dat is mooi, maar verder niets?" antwoordden we. En we stonden even te praten. Nee, onze verse etenswaren zouden de komende dagen pas arriveren volgens Sammy.
Met deze mededelingen liepen we naar onze kok Allam. Zijn gezicht sprak boekdelen. Het stond op onweer. Terwijl we met hem spraken en hem gadesloegen begon tot ons door te dringen dat het eigenlijk een idiote situatie was: wij zitten al dagen zonder verse groenten, aardappelen en het eerste de beste verse voedseltransport is bestemd voor het Poolse team, dat hier notabene nog maar een week is.
Beetje vreemd, nu we er zo over nadachten. Ik ben dus direct weer afgedaald naar onze buren om dit met regelaar Sammy (de broer van Hunza-baas Amir) te bespreken. Het eten was toch echt voor de Polen bestemd volgens hem. Ik vroeg door naar een logische verklaring hiervoor maar deze bleef uit. Pas toen ik uiteindelijk suggereerde deze aanvoer en het komende transport te verdelen, kwam er een opening. Nou goed dan, dan konden wij wel wat meel krijgen en olie.
Uiteindelijk vertrok Allam met een grote grijns: een tas vol spullen, ook verse groenten, aardappelen en zelfs mango's.
Zo zie je maar, soms moet je er als de kippen bij zijn en niet te goedgelovig zijn.
Het weer
Ja, laten we het eens over het weer hebben. Het is namelijk het enige belangrijke van dit moment. Voor de verandering heeft het wederom gesneeuwd vannacht. Zo'n 5 cm, maar voldoende om er een mooie sneeuwpop van te maken. Overigens was het weer vandaag verder goed: wolken met zon. De sneeuwlaag verdwijnt dan in de loop van de dag hier in BC. Dat geldt echter niet op de berg. Uit de verhalen van de Slovenen, die vannacht vastzaten in kamp 2 op G2 en net terug zijn, blijkt dat daar de afgelopen twee etmalen zo'n 40 cm is gevallen. Ook zouden er vanaf de G1 gigantische lawines naar benenden zijn gekomen, volgens ooggetuigen vanaf de G2.
Kortom: er is helaas weer een dikke laag bijgevallen. Dat wordt dus weer sporen, ook tussen kamp 1 en 2 en naar kamp 3.
De vele sneeuw en dat telkens opnieuw sporen is de reden dat de beroemde Spanjaard Alberto Inurrattegui, die met twee vrienden G4 en G3 wil beklimmen, uiteindelijk afziet van de beklimming van de mooie Gasherbrum IV. Zij concentreren zich nu op Gasherbrum III, die benaderd wordt via G2.
Wij houden het er nog steeds op dat we de woensdagochtend de 21e omhoog gaan richting kamp 1. Het weer voor de 24e (toppoging) ziet er nog steeds goed uit, alhoewel de vooruitzichten voor de 21e en 22e wat verslechterd zijn. We houden dus rekening met wat sneeuw in kamp 1 en 2.
Raar trouwens, dat alle klimmers nu zo op het weerbericht varen. Een paar jaar geleden was dat er niet. Je keek naar de lucht en luisterde naar je intuitie. Aan de ene kant is het goed, dat weerbericht. Ongetwijfeld zijn er nu minder zinloze klimrondes vanwege onvoorzien slecht weer en het voorkomt vast ook ongelukken. Maar het weerbericht is ook niet zaligmakend. En nu hangen we er echt alles aan op.
Wat dat betreft is het goed dat er verschillende bronnen zijn (een paar teams krijgen hier een gespecialiseerd bericht via meteorologen), dan kunnen we nog vergelijken en zo trachten toch echt de beste beslissing te nemen.
| |
 |
