We zijn hier klaar voor de laatste ronde op de Gasherbrum I. Eindelijk gaat die beginnen, bijna 6 weken nadat we in het basiskamp zijn gearriveerd. Een ongelooflijk lange periode, maar ja, weinig keus met teveel sneeuw en telkens slecht weer. Pas nu realiseer ik me wat een geluksvogels wij waren in 1998 op de Cho Oyu (8201m): ruim 2 weken na aankomst in het basiskamp stond ik daar al op de top! Twee uitersten, beiden overigens geen doorsnee-situatie. Overigens dachten we tot 17.45 uur vanmiddag dat de eindronde voor G1 morgenochtend om 5 uur zou beginnen. Maar toen kwam Ralf, expeditieleider van Amical langs om met ons te bespreken of we e.e.a. niet een dag zouden willen uitstellen, gezien de laatste weerberichten van deze middag. Er is m.n. morgen en overmorgen toch meer kans op sneeuw en dus lawinegevaar pal daarna. Op K2 zou bovendien iedereen de toppoging ook een dag uitstellen naar de 25e juli.
Tsja, als dat betere kansen geeft, dan moet het maar, was onze mening. Vervolgens zijn we naar Carlos getogen. Iedereen zat daar gebogen over het laatste weerbericht en daar was net de discussie aan de gang of ze niet bij ons langs moesten gaan om te bespreken of we de toppoging niet met een dag moesten uitstellen….
Daar valt dan niet veel meer tegenin te brengen. In ons eentje naar boven gaan, heeft geen zin. We kunnen niet helemaal inschatten of uitstel de goede beslissing is, maar er rest ons weinig andere keus dan ons aan te sluiten bij de twee andere teams. En dus gaan we pas donderdag naar boven en wel eerst naar kamp 1.
Het is hier nu bijna 20 uur, en we hebben alweer even kunnen wennen aan de wijziging. Onze flexibiliteit is weer danig op de proef gesteld. Natuurlijk kunnen we wel weer omswitchen. Maar waar is het einde, beginnen we zo langzamerhand te denken. En ook de kansen voor een beklimming van Gasherbrum II, die beginnen danig naar het nulpunt te dalen. We zijn hier op dit moment dus in een mineurstemming.
Overigens hebben we gisteren een indringend maar goed gesprek gehad met onze hoogtedragers Amin en Baig omtrent de topklim. Uitgangspunt is dat zij mee kunnen klimmen naar de top, maar we hebben daar wel een aantal condities aan gesteld. Ook zij hebben een zware rugzak met spullen voor kamp 3, dus ze kunnen en hoeven niet veel voor ons te dragen (alleen de tent voor kamp 3 en het dynamische klimtouw voor de topdag). Maar we verwachten wel, dat ze hun verantwoordelijkheid nemen bij het sporen: dat wil zeggen een normaal of meer dan normaal aandeel hierin.
Het is wel tot ze doorgedrongen dat e.e.a. naar kamp 3 niet goed verlopen is. Achteraf denken we dat dit vooral te maken had met het slechte weer en angst (door te weinig alpiene klimervaring). Maar goed, dat kan op de topdag natuurlijk ook gebeuren en dat zou zeer ongewenst zijn! Afgesproken is dat zij terugkeren, als ze niet sterk genoeg zijn, niet fit of bang.
Ze hebben aangegeven dat wij versteld van hen zullen staan de komende ronde, kortom ze zijn razend gemotiveerd. Op zich is dat natuurlijk positief. Maar enfin, we zullen zien hoe het loopt.
Vrijdag zullen we bellen met Raymond Koome, onze webmaster, voor een update vanuit kamp 2. Ook vanuit kamp 3 (zaterdag) en na de toppoging (zondagmiddag) zullen we telefonisch met hem contact onderhouden. Hij zal, zo snel als dat de komende dagen voor hem mogelijk is, het nieuws op de site plaatsen.
Het wordt spannend: tegelijkertijd touw fixeren, het hoogste kamp opzetten en sporen naar de top. Er is dit jaar op de G1 tenslotte nog geen enkele klimmer boven kamp 3 geweest: niemand weet dus hoe de sneeuwcondities daarboven zullen zijn. We gaan ervoor, maar vanzelfsprekend zal deze top niet zijn. Over een paar dagen weten we het resultaat…
| |
 |
